Het verhaal van Michael en Suzanne: Zijn we er al?
Michael en Suzanne zouden bijna genoeg hebben om te kunnen stoppen met werk, enige probleem was…hoeveel was dit nu precies?
Het idee om te stoppen sluimerde al wat langer en oorspronkelijk was het plan om over 2 jaar te stoppen, Michael zou dan 66 zijn en Suzanne 65. En toen kwam corona…
Michael werkte al jaren in loondienst en Suzanne als ZZP-er. De kredietcrisis had ze ook meegemaakt en die heeft er toen flink ingehakt. Het duurde een aantal jaren voordat ze die weer helemaal te boven was, daar heeft ze nu geen energie meer voor. De lol was eraf.
Michael had een aardig pensioen opgebouwd, Suzanne had jarenlang via de oudedagsreserve een lijfrente opgebouwd en na het overlijden van de ouders van Michael hadden ze een erfenis ontvangen. Ze kwamen dan ook langs met de vraag:
“Kunnen we nu al stoppen, hebben we al genoeg?”
Tijdens het eerste gesprek hebben we een tijdje stilgestaan bij hou hun toekomstige levensstandaard er dan uit zou komen te zien. Natuurlijk zouden ze graag willen reizen, maar dat hoefde zeker geen wereldreis te zijn. Veel liever trekken ze met hun camper door Europa. Nadat we hier een goed beeld van hadden, heb ik hun financiële gegevens in de financiële planningssoftware verwerkt en de gevolgen van het eerder stoppen laten zien.
En wat bleek…ze hadden genoeg! Natuurlijk moest er nog wel iets gebeuren, zo moest het pensioen van Michael direct aansluiten op het stoppen met werken (i.v.m. gunstige voorwaarden) en hebben we juist niet gekozen voor de variant hoog-laag maar voor de variant laag-hoog. Het was interessanter om eerst op het spaargeld in te teren (dat levert niets op terwijl je wel belasting betaald en met inflatie te maken krijgt). Een deel van het overig vermogen werd volgens een passend risicoprofiel duurzaam belegd. Het restant van de oudedagsreserve van Suzanne werd omgezet in een lijfrente en deze wordt uitgekeerd vanaf AOW-datum.
Dit alles zou ervoor zorgen dat ze tot hun 78ste voldoende geld zouden hebben. Dit betekent dat de woning waar ze nu wonen dan uiterlijk verkocht zou moeten worden. Maar dat lag toch al in de lijn der verwachting, de woning werd nu al aan de grote kant en ze hadden al plannen om binnen 5 jaar kleiner te gaan wonen. Mochten ze op hun 78ste toch nog in de woning willen blijven wonen, dan is er ook geen man over boord. Een op-eet-hypotheek zou dan uitkomst kunnen bieden.
Ieder jaar werk ik de planning voor ze bij, we bespreken deze en sturen bij waar nodig. Nog leuker zijn de verhalen die ze vertellen over de avonturen die ze met hun camper meemaken, heeft mij ook weer op ideeën gebracht.